instrument dęty

См. также в других словарях:

• instrument dęty — {{/stl 13}}{{stl 7}} instrument, z którego można wydobyć dźwięk przez dmuchanie, dęcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drewniany, blaszany instrument dęty. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dęty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dęci {{/stl 8}}{{stl 7}} pozorny, oszukańczy; pozbawiony wartości, treści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dęty triumf, sukces. Dęta mądrość. Dęte frazesy.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}instrument dęty;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aerofon — m IV, D. u, Ms. aerofonnie; lm M. y «instrument muzyczny, np. fagot, trąbka, organy, w którym źródłem dźwięku jest drgający słup powietrza zamknięty w piszczałce głównej części instrumentu; instrument dęty» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• rożek — m III, D. rożekżka, N. rożekżkiem; lm M. rożekżki 1. lm M. rożki a. różki «nieduży róg na głowie zwierzęcia» Sarnie różki. 2. «niewielki przedmiot mający kształt rogu zwierzęcego (stożkowaty, często łukowato wygięty) lub przedmiot wykonany z rogu …   Słownik języka polskiego

• róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …   Słownik języka polskiego

• trąbka — ż III, CMs. trąbkabce; lm D. trąbkabek 1. «instrument dęty, blaszany o jasnej, metalicznej barwie dźwięku i o najwyższej skali w grupie instrumentów blaszanych; przyrząd sygnalizacyjny z kształtu lub dźwięku przypominający ten instrument» Trąbka… …   Słownik języka polskiego

• angielski — angielskiscy «dotyczący Anglii, Anglików» Język angielski. Angielska literatura, sztuka. ∆ Angielski bufet «stół zastawiony zimnymi przekąskami i daniami, z którego goście korzystają na stojąco; zimny bufet» ∆ Angielska gorzka «wódka wytrawna… …   Słownik języka polskiego

• aulos — m IV, D. a, Ms. aulossie; lm M. y muz. «starogrecki instrument dęty, rodzaj prymitywnego oboju» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• bombardon — m IV, D. u, Ms. bombardonnie; lm M. y 1. muz. «blaszany instrument dęty o niskim tonie, rodzaj tuby basowej lub kontrabasowej; używany w niektórych orkiestrach wojskowych» 2. muz. «niski rejestr (głos) organów w piszczałkach stroikowych» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• fagot — m IV, D. u, Ms. fagotocie; lm M. y «drewniany instrument dęty o niskiej skali, składający się z dwóch połączonych rur i podwójnego stroika; wchodzi w skład orkiestry symfonicznej» Dźwięki fagotu. Grać na fagocie. ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• flażolet — m IV, D. u, Ms. flażoletecie; lm M. y 1. muz. «drewniany instrument dęty, rodzaj fletu, dziś rzadko używany» 2. muz. «delikatny dźwięk o matowej barwie wydobywany na instrumentach smyczkowych i szarpanych przez lekkie dotknięcie struny palcem… …   Słownik języka polskiego